سوره قارعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

الْقَارِعَةُ(1) آن حادثه كوبنده، (1) مَا الْقَارِعَةُ(2) و چه حادثه كوبنده‏اى! (2) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ(3) و تو چه مى‏دانى كه حادثه كوبنده چيست؟! (آن حادثه همان روزقيامت است!) (3) يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ(4) روزى كه مردم مانند پروانه‏هاى پراكنده خواهند بود، (4) وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ(5) و كوه‏ها مانند پشم رنگين حلاجى‏شده مى‏گردد! (5) فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ(6) اما كسى كه (در آن روز) ترازوهاى اعمالش سنگين است، (6) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(7) در يك زندگى خشنودكننده خواهد بود! (7) وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ(8) و اما كسى كه ترازوهايش سبك است، (8) فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ(9) پناهگاهش «هاويه‏» ( دوزخ) است! (9) وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ(10) و تو چه مى‏دانى «هاويه‏» چيست؟! (10) نَارٌ حَامِيَةٌ(11) آتشى است سوزان! (11)

سوره تكاثر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ(1) افزون طلبى (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خداغافل نموده) است. (1) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ(2) تا آنجا كه به ديدار قبرها رفتيد (و قبور مردگان خود رابرشمرديد و به آن افتخار كرديد)! (2) كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ(3) چنين نيست كه مى‏پنداريد، (آرى) بزودى خواهيد دانست! (3) ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ(4) باز چنان نيست كه شما مى‏پنداريد; بزودى خواهيد دانست! (4) كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ(5) چنان نيست كه شما خيال مى‏كنيد; اگر شما علم اليقين (به آخرت) داشتيد (افزون طلبى شما را از خدا غافل نمى‏كرد)! (5) لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ(6) قطعا شما جهنم را خواهيد ديد! (6) ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ(7) سپس (با ورود در آن) آن را به عين اليقين خواهيد ديد. (7) ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ(8) سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهايى كه داشته‏ايد بازپرسى خواهيد شد! (8)

سوره عصر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالْعَصْرِ (1) به عصر سوگند، (1) إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ (2) كه انسانها همه در زيانند; (2) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (3) مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، ويكديگر را به حق سفارش كرده و يكديگر را به شكيبايى و استقامت توصيه نموده‏اند! (3)

سوره هُمَزَه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ(1) واى بر هر عيب جوى مسخره‏كننده‏اى! (1) الَّذِي جَمَعَ مَالاً وَعَدَّدَهُ(2) همان كس كه مال فراوانى جمع‏آورى و شماره كرده (بى‏آنكه مشروع و نامشروع آن را حساب كند)! (2) يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ(3) او گمان مى‏كند كه اموالش او را جاودانه مى‏سازد! (3) كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ(4) چنين نيست كه مى‏پندارد; بزودى در «حطمه‏» ( آتشى خردكننده) پرتاب مى‏شود! (4) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ(5) و تو چه مى‏دانى «حطمه‏» چيست؟! (5) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ(6) آتش برافروخته الهى است، (6) الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ(7) آتشى كه از دلها سرمى‏زند! (7) إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ(8) اين آتش بر آنها فروبسته شده، (8) فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ(9) در ستونهاى كشيده و طولانى! (9)

سوره فيل

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ(1) آيا نديدى پروردگارت با فيل سواران ( لشكر ابرهه كه براى نابودى كعبه آمده بودند) چه كرد؟! (1) أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ(2) آيا نقشه آنها را در ضلالت و تباهى قرار نداد؟! (2) وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْراً أَبَابِيلَ(3) و بر سر آنها پرندگانى را گروه گروه فرستاد، (3) تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ(4) كه با سنگهاى كوچكى آنان را هدف قرارمى‏دادند; (4) فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ(5) سرانجام آنها را همچون كاه خورده‏شده (و متلاشى) قرار داد! (5)

سوره قريش

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ(1) كيفر لشكر فيل‏سواران) بخاطر اين بود كه قريش (به اين سرزمين مقدس) الفت گيرند (و زمينه ظهور پيامبر فراهم شود)! (1) إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ(2) الفت آنها در سفرهاى زمستانه و تابستانه (و بخاطر اين الفت به آن بازگردند)! (2) فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ(3) پس (بشكرانه اين نعمت بزرگ) بايد پروردگار اين خانه راعبادت كنند، (3) الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ(4) همان كس كه آنها را از گرسنگى نجات داد و از ترس و ناامنى ايمن ساخت. (4)

سوره ماعون

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ(1) آيا كسى كه روز جزا را پيوسته انكار مى‏كند ديدى؟ (1) فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ(2) او همان كسى است كه يتيم را با خشونت مى‏راند، (2) وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ(3) و (ديگران را) به اطعام مسكين تشويق نمى‏كند! (3) فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ(4) پس واى بر نمازگزارانى كه... (4) الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ(5) در نماز خود سهل‏انگارى مى‏كنند، (5) الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ(6) همان كسانى كه ريا مى‏كنند، (6) وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ(7) و ديگران را از وسايل ضرورى زندگى منع مى‏نمايند! (7)

سوره كوثر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ(1) ما به تو كوثر ( خير و بركت فراوان) عطا كرديم! (1) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ(2) پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن! (2) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ(3)(و بدان) دشمن تو قطعا بريده‏نسل و بى‏عقب است! (3)

سوره كافرون

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ(1) بگو: اى كافران! (1) لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ(2) آنچه را شما مى‏پرستيد من نمى‏پرستم! (2) وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ(3) و نه شما آنچه را من مى‏پرستم مى‏پرستيد، (3) وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ(4) و نه من هرگز آنچه را شما پرستش كرده‏ايد مى‏پرستم، (4) وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ(5) و نه شما آنچه را كه من مى‏پرستم پرستش مى‏كنيد; (5) لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ(6)(حال كه چنين است) آيين شما براى خودتان، و آيين من براى خودم! (6)

سوره نصر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1) هنگامى كه يارى خدا و پيروزى فرارسد، (1) وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً(2) و ببينى مردم گروه گروه وارد دين خدا مى‏شوند، (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّاباً(3) پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه كه اوبسيار توبه‏پذير است! (3)

سوره مسد

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ(1) بريده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)! (1) مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ(2) هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودىنبخشيد! (2) سَيَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ(3) و بزودى وارد آتشى شعله‏ور و پرلهيب مى‏شود; (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ(4) و (نيز) همسرش، در حالى كه هيزم‏كش (دوزخ) است، (4) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ(5) و در گردنش طنابى است از ليف خرما! (5)

سوره اخلاص

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1) بگو: خداوند، يكتا و يگانه است; (1) اللَّهُ الصَّمَدُ(2) خداوندى است كه همه نيازمندان قصد او مى‏كنند; (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ(3)(هرگز) نزاد، و زاده نشد، (3) وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ(4) و براى او هيچگاه شبيه و مانندى نبوده است! (4)

سوره فلق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ(1) بگو: پناه مى‏برم به پروردگار سپيده صبح، (1) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ(2) از شر تمام آنچه آفريده است; (2) وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ(3) و از شر هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى‏شود; (3) وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ(4) و از شر آنها كه با افسون در گره‏ها مى‏دمند (و هر تصميمى را سست مى‏كنند); (4) وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ(5) و از شر هر حسودى هنگامى كه حسد مى‏ورزد! (5)

سوره ناس

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ(1) بگو: پناه میبرم به پروردگار مردم، (1) مَلِكِ النَّاسِ(2) به مالك و حاكم مردم، (2) إِلَهِ النَّاسِ(3) به (خدا و) معبود مردم، (3) مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ(4) از شر وسوسه‏ گر پنهانكار، (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ(5) كه در درون سينه انسانها وسوسه مى‏كند، (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ(6) خواه از جن باشد يا از انسان! (6)