سوره شمس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

سوگند به آفتاب و روشنی اش به هنگام، چاشت،

2

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا

و سوگند به ماه چون از پی آن بر آید،

3

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا

و سوگند به روز چون گیتی را روشن کند،

4

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا

و سوگند به شب چون فرو پوشدش،

5

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا

و سوگند به آسمان و آن که آن را برآورده،

6

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا

و سوگند به زمین و آن که آن را بگسترده،

7

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا

و سوگند به نفس و آن که نیکویش بیافریده

8

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

سپس بدیها و پرهیزگاریهایش را به او الهام کرده

9

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا

که: هر که در پاکی آن کوشید رستگار شد،

10

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا

و هر که در پلیدی اش فرو پوشید نومید گردید

11

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا

قوم ثمود از روی سرکشی تکذیب کردند

12

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا

آنگاه که شقی ترینشان برخاست،

13

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا

پیامبر خدا به آنها گفت که ماده شتر خدا را سیراب کنید

14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا

تکذیبش کردند و شتر را پی کردند پس پروردگارشان به سبب گناهشان

15

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا

و او از سرانجام کرده خویش بیمناک نشد

سوره ليل

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى(1) قسم به شب در آن هنگام كه (جهان را) بپوشاند، (1) وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى(2) و قسم به روز هنگامى كه تجلى كند، (2) وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى(3) و قسم به آن كس كه جنس مذكر و مؤنث را آفريد، (3) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى(4) كه سعى و تلاش شما مختلف است: (4) فَأَمَّا مَن أَعْطَى وَاتَّقَى(5) اما آن كس كه (در راه خدا) انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد، (5) وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى(6) و جزاى نيك (الهى) را تصديق كند، (6) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى(7) ما او را در مسير آسانى قرار مى‏دهيم! (7) وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى(8) اما كسى كه بخل ورزد و (از اين راه) بى‏نيازى طلبد، (8) وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى(9) و پاداش نيك (الهى) را انكار كند، (9) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى(10) بزودى او را در مسير دشوارى قرار مى‏دهيم; (10) وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى(11) و در آن هنگام كه (در جهنم) سقوط مى‏كند، اموالش به حال اوسودى نخواهد داشت! (11) إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى(12) به يقين هدايت كردن بر ماست، (12) وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى(13) و آخرت و دنيا از آن ماست، (13) فَأَنذَرْتُكُمْ نَاراً تَلَظَّى(14)‏ و من شما را از آتشى كه زبانه مى‏كشد بيم مى‏دهم، (14) لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى(15) كسى جز بدبخت‏ترين مردم وارد آن نمى‏شود; (15) الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى(16) همان كس كه (آيات خدا را) تكذيب كرد و به آن پشت نمود! (16) وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى(17) و بزودى با تقواترين مردم از آن دور داشته مى‏شود، (17) الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى(18) همان كس كه مال خود را (در راه خدا) مى‏بخشد تا پاك شود. (18) وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى(19) و هيچ كس را نزد او حق نعمتى نيست تا بخواهد (به اين وسيله) او را جزا دهد، (19) إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى(20) بلكه تنها هدفش جلب رضاى پروردگار بزرگ اوست; (20) وَلَسَوْفَ يَرْضَى(21) و بزودى راضى و خشنود مى‏شود! (21)

سوره ضحى

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالضُّحَى(1) قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب برآيد (و همه جا رافراگيرد)، (1) وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى(2) و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گيرد، (2) مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى(3) كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3) وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى(4) و مسلما آخرت براى تو از دنيا بهتر است! (4) وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى(5) و بزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد كرد كه خشنود شوى! (5) أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآوَى(6) آيا او تو را يتيم نيافت و پناه داد؟! (6) وَوَجَدَكَ ضَالّاً فَهَدَى(7) و تو را گمشده يافت و هدايت كرد، (7) وَوَجَدَكَ عَائِلاً فَأَغْنَى(8) و تو را فقير يافت و بى‏نياز نمود، (8) فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ(9) حال كه چنين است يتيم را تحقير مكن، (9) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ(10) و سؤال‏كننده را از خود مران، (10) وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ(11) 

ونعمتهای پروردگارت را بازگو کن11

سوره شرح

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ(1) آيا ما سينه تو را گشاده نساختيم، (1) وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ(2) و بار سنگين تو را از تو برنداشتيم؟! (2) الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ(3) همان بارى كه سخت بر پشت تو سنگينى مى‏كرد! (3) وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ(4) و آوازه تو را بلند ساختيم! (4) فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً(5) به يقين با (هر) سختى آسانى است! (5) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً(6)(آرى) مسلما با (هر) سختى آسانى است، (6) فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ(7) پس هنگامى كه از كار مهمى فارغ مى‏شوى به مهم ديگرى پرداز، (7) وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ(8) و به سوى پروردگارت توجه كن! (8)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ(4) كه ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم، (4) ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ(5) سپس او را به پايين‏ترين مرحله بازگردانديم، (5) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ(6) مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند كه براى آنها پاداشى تمام‏نشدنى است! (6)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ(3) بخوان كه پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (3)

 كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى(6) چنين نيست (كه شما مى‏پنداريد) به يقين انسان طغيان مى‏كند، (6) أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى(7) از اينكه خود را بى‏نياز ببيند! (7) إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى(8) و به يقين بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است! (8) 

أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى(14) آيا او ندانست كه خداوند (همه اعمالش را) مى‏بيند؟! (14)

سوره قدر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ(1) ما آن ( قرآن) را در شب قدر نازل كرديم! (1) وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ(2) و تو چه مى‏دانى شب قدر چيست؟! (2) لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ(3) شب قدر بهتر از هزار ماه است! (3) تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ(4) فرشتگان و «روح‏» در آن شب به اذن پروردگارشان براى (تقدير) هر كارى نازل مى‏شوند. (4) سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(5) شبى است سرشار از سلامت (و بركت و رحمت) تا طلوع سپيده! (5)

سوره بینه 

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّين َحُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ(5) و به آنها دستورى داده نشده بود جز اينكه خدا را بپرستند درحالى كه دين خود را براى او خالص كنند و از شرك به توحيد بازگردند، نماز را برپادارند و زكات را بپردازند; و اين است آيين مستقيم و پايدار! (5) 

 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوامِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِين َفِيهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ(6) كافران از اهل كتاب و مشركان در آتش دوزخند، جاودانه در آن مى‏مانند; آنها بدترين مخلوقاتند! (6) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ(7)‏ (اما) كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند،بهترين مخلوقات (خدا)يند! (7) 

سوره زلزله

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا(1) هنگامى كه زمين شديدا به لرزه درآيد، (1) وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا(2) و زمين بارهاى سنگينش را خارج سازد! (2) وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا(3) و انسان مى‏گويد: «زمين را چه مى‏شود (كه اين گونه مى‏لرزد)؟!» (3) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا(4) در آن روز زمين تمام خبرهايش را بازگو مى‏كند; (4) بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا(5) چرا كه پروردگارت به او وحى كرده است! (5) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتاً لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ(6) در آن روز مردم بصورت گروه‏هاى پراكنده (از قبرها) خارج مى‏شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6) فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ(7) پس هر كس هم وزن ذره‏اى كار خير انجام دهد آن را مى‏بيند! (7) وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ(8) و هر كس هم وزن ذره‏اى كار بد كرده آن را مى‏بيند! (8)

سوره عاديات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحاً(1) سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى كه نفس‏زنان به پيش مى‏رفتند، (1) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحاً(2) و سوگند به جرقه آتش (در برخورد سمهايشان باسنگهاى بيابان)، (2) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحاً(3) و سوگند به هجوم آوران سپيده دم (3) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً(4) كه گرد و غبار به هر سو پراكندند، (4) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً(5) و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند، (5) إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ(6) كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيلاست; (6) وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ(7) و او خود (نيز) بر اين معنى گواه است! (7) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ(8) و او علاقه شديد به مال دارد! (8) أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ(9)‏ نمى‏داند در آن روز كه تمام كسانى كه در قبرها هستندبرانگيخته مى‏شوند، (9) وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ(10) و آنچه در درون سينه‏هاست آشكار مى‏گردد، (10) إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ(11) در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا باخبر است! (11)

سوره قارعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

الْقَارِعَةُ(1) آن حادثه كوبنده، (1) مَا الْقَارِعَةُ(2) و چه حادثه كوبنده‏اى! (2) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ(3) و تو چه مى‏دانى كه حادثه كوبنده چيست؟! (آن حادثه همان روزقيامت است!) (3) يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ(4) روزى كه مردم مانند پروانه‏هاى پراكنده خواهند بود، (4) وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ(5) و كوه‏ها مانند پشم رنگين حلاجى‏شده مى‏گردد! (5) فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ(6) اما كسى كه (در آن روز) ترازوهاى اعمالش سنگين است، (6) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(7) در يك زندگى خشنودكننده خواهد بود! (7) وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ(8) و اما كسى كه ترازوهايش سبك است، (8) فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ(9) پناهگاهش «هاويه‏» ( دوزخ) است! (9) وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ(10) و تو چه مى‏دانى «هاويه‏» چيست؟! (10) نَارٌ حَامِيَةٌ(11) آتشى است سوزان! (11)

سوره تكاثر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ(1) افزون طلبى (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خداغافل نموده) است. (1) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ(2) تا آنجا كه به ديدار قبرها رفتيد (و قبور مردگان خود رابرشمرديد و به آن افتخار كرديد)! (2) كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ(3) چنين نيست كه مى‏پنداريد، (آرى) بزودى خواهيد دانست! (3) ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ(4) باز چنان نيست كه شما مى‏پنداريد; بزودى خواهيد دانست! (4) كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ(5) چنان نيست كه شما خيال مى‏كنيد; اگر شما علم اليقين (به آخرت) داشتيد (افزون طلبى شما را از خدا غافل نمى‏كرد)! (5) لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ(6) قطعا شما جهنم را خواهيد ديد! (6) ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ(7) سپس (با ورود در آن) آن را به عين اليقين خواهيد ديد. (7) ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ(8) سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهايى كه داشته‏ايد بازپرسى خواهيد شد! (8)

سوره عصر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالْعَصْرِ (1) به عصر سوگند، (1) إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ (2) كه انسانها همه در زيانند; (2) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (3) مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، ويكديگر را به حق سفارش كرده و يكديگر را به شكيبايى و استقامت توصيه نموده‏اند! (3)

سوره هُمَزَه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ(1) واى بر هر عيب جوى مسخره‏كننده‏اى! (1) الَّذِي جَمَعَ مَالاً وَعَدَّدَهُ(2) همان كس كه مال فراوانى جمع‏آورى و شماره كرده (بى‏آنكه مشروع و نامشروع آن را حساب كند)! (2) يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ(3) او گمان مى‏كند كه اموالش او را جاودانه مى‏سازد! (3) كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ(4) چنين نيست كه مى‏پندارد; بزودى در «حطمه‏» ( آتشى خردكننده) پرتاب مى‏شود! (4) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ(5) و تو چه مى‏دانى «حطمه‏» چيست؟! (5) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ(6) آتش برافروخته الهى است، (6) الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ(7) آتشى كه از دلها سرمى‏زند! (7) إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ(8) اين آتش بر آنها فروبسته شده، (8) فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ(9) در ستونهاى كشيده و طولانى! (9)

سوره فيل

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ(1) آيا نديدى پروردگارت با فيل سواران ( لشكر ابرهه كه براى نابودى كعبه آمده بودند) چه كرد؟! (1) أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ(2) آيا نقشه آنها را در ضلالت و تباهى قرار نداد؟! (2) وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْراً أَبَابِيلَ(3) و بر سر آنها پرندگانى را گروه گروه فرستاد، (3) تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ(4) كه با سنگهاى كوچكى آنان را هدف قرارمى‏دادند; (4) فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ(5) سرانجام آنها را همچون كاه خورده‏شده (و متلاشى) قرار داد! (5)

سوره قريش

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ(1) كيفر لشكر فيل‏سواران) بخاطر اين بود كه قريش (به اين سرزمين مقدس) الفت گيرند (و زمينه ظهور پيامبر فراهم شود)! (1) إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ(2) الفت آنها در سفرهاى زمستانه و تابستانه (و بخاطر اين الفت به آن بازگردند)! (2) فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ(3) پس (بشكرانه اين نعمت بزرگ) بايد پروردگار اين خانه راعبادت كنند، (3) الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ(4) همان كس كه آنها را از گرسنگى نجات داد و از ترس و ناامنى ايمن ساخت. (4)

سوره ماعون

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ(1) آيا كسى كه روز جزا را پيوسته انكار مى‏كند ديدى؟ (1) فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ(2) او همان كسى است كه يتيم را با خشونت مى‏راند، (2) وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ(3) و (ديگران را) به اطعام مسكين تشويق نمى‏كند! (3) فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ(4) پس واى بر نمازگزارانى كه... (4) الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ(5) در نماز خود سهل‏انگارى مى‏كنند، (5) الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ(6) همان كسانى كه ريا مى‏كنند، (6) وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ(7) و ديگران را از وسايل ضرورى زندگى منع مى‏نمايند! (7)

سوره كوثر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ(1) ما به تو كوثر ( خير و بركت فراوان) عطا كرديم! (1) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ(2) پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن! (2) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ(3)(و بدان) دشمن تو قطعا بريده‏نسل و بى‏عقب است! (3)

سوره كافرون

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ(1) بگو: اى كافران! (1) لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ(2) آنچه را شما مى‏پرستيد من نمى‏پرستم! (2) وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ(3) و نه شما آنچه را من مى‏پرستم مى‏پرستيد، (3) وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ(4) و نه من هرگز آنچه را شما پرستش كرده‏ايد مى‏پرستم، (4) وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ(5) و نه شما آنچه را كه من مى‏پرستم پرستش مى‏كنيد; (5) لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ(6)(حال كه چنين است) آيين شما براى خودتان، و آيين من براى خودم! (6)

سوره نصر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1) هنگامى كه يارى خدا و پيروزى فرارسد، (1) وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً(2) و ببينى مردم گروه گروه وارد دين خدا مى‏شوند، (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّاباً(3) پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه كه اوبسيار توبه‏پذير است! (3)

سوره مسد

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ(1) بريده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)! (1) مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ(2) هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودى نبخشيد! (2) سَيَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ(3) و بزودى وارد آتشى شعله‏ور و پرلهيب مى‏شود; (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ(4) و (نيز) همسرش، در حالى كه هيزم‏كش (دوزخ) است، (4) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ(5) و در گردنش طنابى است از ليف خرما! (5)

سوره اخلاص

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1) بگو: خداوند، يكتا و يگانه است; (1) اللَّهُ الصَّمَدُ(2) خداوندى است كه همه نيازمندان قصد او مى‏كنند; (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ(3)(هرگز) نزاد، و زاده نشد، (3) وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ(4) و براى او هيچگاه شبيه و مانندى نبوده است! (4)

سوره فلق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ(1) بگو: پناه مى‏برم به پروردگار سپيده صبح، (1) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ(2) از شر تمام آنچه آفريده است; (2) وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ(3) و از شر هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى‏شود; (3) وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ(4) و از شر آنها كه با افسون در گره‏ها مى‏دمند (و هر تصميمى را سست مى‏كنند); (4) وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ(5) و از شر هر حسودى هنگامى كه حسد مى‏ورزد! (5)

سوره ناس

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ(1) بگو: پناه میبرم به پروردگار مردم، (1) مَلِكِ النَّاسِ(2) به مالك و حاكم مردم، (2) إِلَهِ النَّاسِ(3) به (خدا و) معبود مردم، (3) مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ(4) از شر وسوسه‏ گر پنهانكار، (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ(5) كه در درون سينه انسانها وسوسه مى‏كند، (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ(6) خواه از جن باشد يا از انسان! (6)