سوره عاديات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحاً(1) سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى كه نفس‏زنان به پيش مى‏رفتند، (1) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحاً(2) و سوگند به جرقه آتش (در برخورد سمهايشان باسنگهاى بيابان)، (2) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحاً(3) و سوگند به هجوم آوران سپيده دم (3) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً(4) كه گرد و غبار به هر سو پراكندند، (4) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً(5) و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند، (5) إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ(6) كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيلاست; (6) وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ(7) و او خود (نيز) بر اين معنى گواه است! (7) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ(8) و او علاقه شديد به مال دارد! (8) أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ(9)‏ نمى‏داند در آن روز كه تمام كسانى كه در قبرها هستندبرانگيخته مى‏شوند، (9) وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ(10) و آنچه در درون سينه‏هاست آشكار مى‏گردد، (10) إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ(11) در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا باخبر است! (11)

سوره قارعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

الْقَارِعَةُ(1) آن حادثه كوبنده، (1) مَا الْقَارِعَةُ(2) و چه حادثه كوبنده‏اى! (2) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ(3) و تو چه مى‏دانى كه حادثه كوبنده چيست؟! (آن حادثه همان روزقيامت است!) (3) يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ(4) روزى كه مردم مانند پروانه‏هاى پراكنده خواهند بود، (4) وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ(5) و كوه‏ها مانند پشم رنگين حلاجى‏شده مى‏گردد! (5) فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ(6) اما كسى كه (در آن روز) ترازوهاى اعمالش سنگين است، (6) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(7) در يك زندگى خشنودكننده خواهد بود! (7) وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ(8) و اما كسى كه ترازوهايش سبك است، (8) فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ(9) پناهگاهش «هاويه‏» ( دوزخ) است! (9) وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ(10) و تو چه مى‏دانى «هاويه‏» چيست؟! (10) نَارٌ حَامِيَةٌ(11) آتشى است سوزان! (11)

سوره تكاثر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ(1) افزون طلبى (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خداغافل نموده) است. (1) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ(2) تا آنجا كه به ديدار قبرها رفتيد (و قبور مردگان خود رابرشمرديد و به آن افتخار كرديد)! (2) كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ(3) چنين نيست كه مى‏پنداريد، (آرى) بزودى خواهيد دانست! (3) ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ(4) باز چنان نيست كه شما مى‏پنداريد; بزودى خواهيد دانست! (4) كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ(5) چنان نيست كه شما خيال مى‏كنيد; اگر شما علم اليقين (به آخرت) داشتيد (افزون طلبى شما را از خدا غافل نمى‏كرد)! (5) لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ(6) قطعا شما جهنم را خواهيد ديد! (6) ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ(7) سپس (با ورود در آن) آن را به عين اليقين خواهيد ديد. (7) ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ(8) سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهايى كه داشته‏ايد بازپرسى خواهيد شد! (8)

سوره عصر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالْعَصْرِ (1) به عصر سوگند، (1) إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ (2) كه انسانها همه در زيانند; (2) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (3) مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، ويكديگر را به حق سفارش كرده و يكديگر را به شكيبايى و استقامت توصيه نموده‏اند! (3)

سوره هُمَزَه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ(1) واى بر هر عيب جوى مسخره‏كننده‏اى! (1) الَّذِي جَمَعَ مَالاً وَعَدَّدَهُ(2) همان كس كه مال فراوانى جمع‏آورى و شماره كرده (بى‏آنكه مشروع و نامشروع آن را حساب كند)! (2) يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ(3) او گمان مى‏كند كه اموالش او را جاودانه مى‏سازد! (3) كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ(4) چنين نيست كه مى‏پندارد; بزودى در «حطمه‏» ( آتشى خردكننده) پرتاب مى‏شود! (4) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ(5) و تو چه مى‏دانى «حطمه‏» چيست؟! (5) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ(6) آتش برافروخته الهى است، (6) الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ(7) آتشى كه از دلها سرمى‏زند! (7) إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ(8) اين آتش بر آنها فروبسته شده، (8) فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ(9) در ستونهاى كشيده و طولانى! (9)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره كوثر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ(1) ما به تو كوثر ( خير و بركت فراوان) عطا كرديم! (1) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ(2) پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن! (2) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ(3)(و بدان) دشمن تو قطعا بريده‏نسل و بى‏عقب است! (3)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره نصر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1) هنگامى كه يارى خدا و پيروزى فرارسد، (1) وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً(2) و ببينى مردم گروه گروه وارد دين خدا مى‏شوند، (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّاباً(3) پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه كه اوبسيار توبه‏پذير است! (3)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره فلق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ(1) بگو: پناه مى‏برم به پروردگار سپيده صبح، (1) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ(2) از شر تمام آنچه آفريده است; (2) وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ(3) و از شر هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى‏شود; (3) وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ(4) و از شر آنها كه با افسون در گره‏ها مى‏دمند (و هر تصميمى را سست مى‏كنند); (4) وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ(5) و از شر هر حسودى هنگامى كه حسد مى‏ورزد! (5)

سوره ناس

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ(1) بگو: پناه میبرم به پروردگار مردم، (1) مَلِكِ النَّاسِ(2) به مالك و حاكم مردم، (2) إِلَهِ النَّاسِ(3) به (خدا و) معبود مردم، (3) مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ(4) از شر وسوسه‏ گر پنهانكار، (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ(5) كه در درون سينه انسانها وسوسه مى‏كند، (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ(6) خواه از جن باشد يا از انسان! (6)