بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره ذاریات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (24) آيا خبر مهمانهاى بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است؟ (24) إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَاماً قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (25) در آن زمان كه بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما كه جمعيتى ناشناخته‏ايد!» (25) فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ (26) سپس پنهانى به سوى خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بريان شده‏اى را براى آنها) آورد، (26) فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (27) و نزديك آنها گذارد، (ولى با تعجب ديد دست بسوى غذا نمى‏برند) گفت: «آيا شما غذانمى‏خوريد؟!» (27) فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (28) و از آنها احساس وحشت كرد، گفتند: «نترس (ما رسولان و فرشتگان پروردگار توايم)!» و او را بشارت به تولد پسرى دانا دادند. (28) فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَ هَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (29) در اين هنگام همسرش جلو آمد در حالى كه (از خوشحالى و تعجب) فرياد مى‏كشيد به صورت خود زد و گفت: «(آيا پسرى خواهم آورد در حالى كه) پيرزنى نازا هستم؟!» (29) قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30)‏ گفتند: «پروردگارت چنين گفته است، و او حكيم و داناست!» (30) قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31)(ابراهيم) گفت: «ماموريت شما چيست اى فرستادگان (خدا)؟» (31)

وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38) و در (زندگى) موسى نيز (نشانه و درس عبرتى بود) هنگامى كه او را با دليلى آشكاربه سوى فرعون فرستاديم; (38) فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39) اما او با تمام وجودش از وى روى برتافت و گفت: «اين مرد يا ساحر است يا ديوانه!» (39) 

 كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) اين گونه است كه هيچ پيامبرى قبل از اينها بسوى قومى فرستاده نشد مگر اينكه گفتند: او ساحر است يا ديوانه!» (52) أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) آيا يكديگر را به آن سفارش مى‏كردند (كه همه چنين تهمتى بزنند)؟! نه، بلكه آنهاقومى طغيان گرند. (53)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره نجم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى (36) يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟! (36) وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى (37) و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل اداكرد، (37)

وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى (42)(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه اموربه پروردگارت منتهى مى‏گردد؟! (42)

وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى(52) و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالم ترو طغيانگرتر بودند! (52)

سوره قمر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ(4) به اندازه كافى براى بازداشتن از بديها اخبار (انبيا وامتهاى پيشين) به آنان رسيده است! (4)

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) پيش از آنها قوم نوح تكذيب كردند، (آرى) بنده ما (نوح) راتكذيب كرده و گفتند: «او ديوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (9) فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (اين قوم طغيانگر) شده‏ام، انتقام مرا از آنها بگير!» (10)

وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) و او را بر مركبى از الواح و ميخهايى ساخته شده سواركرديم; (13) تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ(14) مركبى كه زير نظر ما حركت مى‏كرد! اين كيفرى بود براى كسانى كه (به او) كافر شده بودند! (14)

كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(18) قوم عاد (نيز پيامبر خود را) تكذيب كردند; پس (ببينيد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (18)

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) طايفه ثمود (نيز) انذارهاى الهى را تكذيب كردند، (23) فَقَالُوا أَبَشَراً مِّنَّا وَاحِداً نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) و گفتند: «آيا ما از بشرى از جنس خود پيروى كنيم؟! اگرچنين كنيم در گمراهى و جنون خواهيم بود! (24) أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ(25) آيا از ميان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسيار دروغگوى هوسبازى است! (25)

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) قوم لوط انذارها(ى پى‏درپى پيامبرشان) را تكذيب كردند (33)

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) قوم لوط انذارها(ى پى‏درپى پيامبرشان) را تكذيب كردند (33) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) ما بر آنها تندبادى كه ريگها را به حركت درمى‏آوردفرستاديم (و همه را هلاك كرديم)، جز خاندان لوط را كه سحرگاهان نجاتشان داديم! (34) نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ(35) اين نعمتى بود از ناحيه ما; اين گونه هر كسى را كه شكر كندپاداش مى‏دهيم! (35) وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) او آنها را از مجازات ما بيم داد، ولى آنها اصرار برمجادله و القاى شك داشتند! (36) وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(37) آنها از لوط خواستند ميهمانانش را در اختيارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابينا و محو كرديم (و گفتيم:) بچشيد عذاب و انذارهاى مرا! (37)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره حدید

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (19) كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آوردند، آنها صديقين وشهدا نزد پروردگارشانند; براى آنان است پاداش (اعمال)شان و نور (ايمان)شان; و كسانىكه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنها دوزخيانند. (19) 

سَابِقُواإِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءوَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (21) به پيش تازيد براى رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى كه پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است و براى كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آورده‏اند; آماده شده است، اين فضل خداوند است كه به هر كس بخواهد مى‏دهد; و خداوندصاحب فضل‏عظيم است! (21)

لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُم ُالْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَاالْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَاللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيّ ٌعَزِيزٌ (25) ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم، و با آنها كتاب (آسمانى) و ميزان (شناسايى حق از باطل و قوانين عادلانه) نازل كرديم تا مردم قيام به عدالت كنند; و آهن را نازل كرديم كه در آن نيروى شديد و منافعى براى مردم است،تا خداوند بداند چه كسى او و رسولانش را يارى مى‏كند بى‏آنكه او را ببينند; خداوندقوى و شكست‏ناپذير است! (25) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاًوَإِبْرَاهِيمَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (26) ما نوح و ابراهيم را فرستاديم، و در دودمان آن دو نبوت وكتاب قرار داديم; بعضى از آنها هدايت يافته‏اند و بسيارى از آنها گنهكارند. (26) ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوب ِالَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَارَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُم ْأَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (27) سپس در پى آنان‏رسولان ديگر خود را فرستاديم، و بعد ازآنان عيسى بن مريم را مبعوث كرديم و به او انجيل عطا كرديم، و در دل كسانى كه از اوپيروى كردند رافت و رحمت قرار داديم; و رهبانيتى را كه ابداع كرده بودند، ما برآنان مقرر نداشته بوديم; گرچه هدفشان جلب خشنودى خدا بود، ولى حق آن را رعايت نكردند; از اين‏رو ما به كسانى از آنها كه ايمان آوردند پاداششان را داديم; وبسيارى از آنها فاسقند! (27) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (28) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و به رسولش ايمان بياوريد تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد كه با آن (در ميان مردم و در مسير زندگى خود) راه برويد و گناهان شما را ببخشد; وخداوند غفور و رحيم است. (28) 

سوره مجادله

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

21

كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ

خدا مقرر داشته که : البته من و پیامبرانم پیروز می شویم زیرا خدا توانا و پیروزمند است

سوره حشر

 بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَمَا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (6) و آنچه را خدا از آنان ( يهود) به رسولش بازگردانده (و بخشيده) چيزى است كه شما براى به دست آوردن آن (زحمتى نكشيديد،) نه اسبى تاختيد و نه شترى; ولى خداوند رسولان خود را بر هر كس بخواهد مسلط مى‏سازد; و خدا بر هر چيز توانا است! (6)

سوره ممتحنه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَمِمَّاتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَاوَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوابِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيه ِلَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍرَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْك َالْمَصِيرُ (4) براى شما سرمشق خوبى در زندگى ابراهيم و كسانى كه با اوبودند وجود داشت، در آن هنگامى كه به قوم (مشرك) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غيراز خدا مى‏پرستيد بيزاريم; ما نسبت به شما كافريم; و ميان ما و شما عداوت و دشمنى هميشگى آشكار شده است; تا آن زمان كه به خداى يگانه ايمان بياوريد! -جز آن سخن ابراهيم كه به پدرش ( عمويش آزر) گفت (و وعده داد) كه براى تو آمرزش طلب مى‏كنم، ودر عين حال در برابر خداوند براى تو مالك چيزى نيستم (و اختيارى ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توكل كرديم و به سوى تو بازگشتيم، و همه فرجامها بسوى تو است! (4) رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (5)‏ پروردگارا! ما را مايه گمراهى كافران قرار مده، و ما راببخش، اى پروردگار ما كه تو عزيز و حكيمى!» (5) لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كَانَ يَرْجُواللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَالْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (6)(آرى) براى شما در زندگى آنها اسوه حسنه (و سرمشق نيكويى) بود، براى كسانى كه اميد به خدا و روز قيامت دارند; و هر كس سرپيچى كند به خويشتن ضرر زده است، زيرا خداوند بى‏نياز و شايسته ستايش است! (6)

سوره صف

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدتَّعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَاللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ(5)‏ (به ياد آوريد) هنگامى را كه موسى به قومش گفت: «اى قوم من! چرا مرا آزار مى‏دهيد با اينكه مى‏دانيد من فرستاده خدا به سوى شما هستم؟!» هنگامىكه آنها از حق منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت; و خدا فاسقان را هدايت نمى‏كند! (5) وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِن َالتَّوْرَاةِ وَمُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ(6) و (به ياد آوريد) هنگامى را كه عيسى بن مريم گفت: «اى بنى اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم در حالى كه تصديق‏كننده كتابى كه قبل ازمن فرستاده شده ( تورات) مى‏باشم، و بشارت‏دهنده به رسولى كه بعد از من مى‏آيد ونام او احمد است!» هنگامى كه او ( احمد) با معجزات و دلايل روشن به سراغ آنان آمد،گفتند: «اين سحرى است آشكار»! (6)

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُونوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآَمَنَت طَّائِفَةٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَت طَّائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آَمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ(14) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! ياوران خدا باشيد همان‏گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: «چه كسانى در راه خدا ياوران من هستند؟!» حواريون گفتند: «ما ياوران خدائيم‏» در اين هنگام گروهى از بنى اسرائيل ايمان آوردند وگروهى كافر شدند; ما كسانى را كه ايمان آورده بودند در برابر دشمنانشان تاييد كرديم و سرانجام بر آنان پيروز شدند! (14)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره تغابن

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(5) آيا خبر كسانى كه پيش از اين كافر شدند به شما نرسيده است؟! (آرى) آنها طعم كيفر گناهان بزرگ خود را چشيدند; و عذاب دردناك براى آنهاست! (5) ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوا وَّاسْتَغْنَىاللَّهُ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ(6) اين بخاطر آن است كه رسولان آنها (پيوسته) با دلايل روشن به سراغشان مى‏آمدند، ولى آنها (از روى كبر و غرور) گفتند: «آيا بشرهايى (مثل ما) مى‏خواهند ما را هدايت كنند؟!» از اين رو كافر شدند و روى برگرداندند; و خداوند (ازايمان و طاعتشان) بى نياز بود، و خدا غنى و شايسته ستايش است! (6)

سوره طلاق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَاباً شَدِيداً وَعَذَّبْنَاهَا عَذَاباً نُّكْراً (8) چه بسيار شهرها و آباديها كه اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپيچى كردند و ما بشدت به حسابشان رسيديم و به مجازات كم‏نظيرى گرفتار ساختيم! (8)

سوره تحریم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَاصَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ(10) خداوند براى كسانى كه كافر شده‏اند به همسر نوح و همسر لوط مثل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دوخيانت كردند و ارتباط با اين دو (پيامبر) سودى به حالشان (در برابر عذاب الهى) نداشت، و به آنها گفته شد: «وارد آتش شويد همراه كسانى كه وارد مى‏شوند!» (10)

وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَافِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ(12) و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگهداشت، و ما از روح خود در آن دميديم; او كلمات پروردگار و كتابهايش را تصديق كردو از مطيعان فرمان خدا بود! (12)

سوره ملک

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) نزديك است (دوزخ) از شدت غضب پاره پاره شود; هر زمان كه گروهى در آن افكنده مى‏شوند، نگهبانان دوزخ از آنها مى‏پرسند: «مگر بيم‏دهنده الهى به سراغ شما نيامد؟!» (8) قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَاللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) مى‏گويند: «آرى، بيم‏دهنده به سراغ ما آمد، ولى ما او راتكذيب كرديم و گفتيم: خداوند هرگز چيزى نازل نكرده، و شما در گمراهى بزرگى هستيد!» (9)

سوره قلم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش، ومانند صاحب ماهى ( يونس) مباش (كه در تقاضاى مجازات قومش عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولى شد) در آن زمان كه با نهايت اندوه خدا را خواند. (48) لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) و اگر رحمت خدا به ياريش نيامده بود، (از شكم ماهى) بيرونافكنده مى‏شد در حالى كه نكوهيده بود! (49) فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) ولى پروردگارش او را برگزيد و از صالحان قرار داد! (50)

سوره حاقه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(9) و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و همچنين اهل شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) مرتكب گناهان بزرگ شدند، (9) فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً(10) و با فرستاده پروردگارشان مخالفت كردند; و خداوند (نيز) آنها را به عذاب شديدى گرفتار ساخت! (10)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره نوح

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(1) ما نوح را به سوى قومش فرستاديم و گفتيم: «قوم خود را انذاركن پيش از آنكه عذاب دردناك به سراغشان آيد!» (1) قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(2) گفت: «اى قوم! من براى شما بيم‏دهنده آشكارى هستم، (2) أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ(3) كه خدا را پرستش كنيد و از مخالفت او بپرهيزيد و مرا اطاعت نماييد! (3) يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّىإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاء لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(4) اگر چنين كنيد، خدا گناهانتان را مى‏آمرزد و تا زمان معينى شما را عمر مى‏دهد; زيرا هنگامى كه اجل الهى فرا رسد، تاخيرى نخواهد داشت اگرمى‏دانستيد!» (4) قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلاً وَنَهَاراً(5)(نوح) گفت: «پروردگارا! من قوم خود را شب و روز (بسوى تو) دعوت كردم، (5) فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَاراً(6) اما دعوت من چيزى جز فرار از حق بر آنان نيفزود! (6) وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوااسْتِكْبَاراً(7) و من هر زمان آنها را دعوت كردم كه (ايمان بياورند و) توآنها را بيامرزى، انگشتان خويش را در گوشهايشان قرار داده و لباسهايشان را بر خودپيچيدند، و در مخالفت اصرار ورزيدند و به شدت استكبار كردند! (7) ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَاراً(8) سپس من آنها را با صداى بلند (به اطاعت فرمان تو) دعوت كردم، (8) ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَاراً(9) سپس آشكارا و نهان (حقيقت توحيد و ايمان را) براى آنان بيان داشتم! (9) فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّاراً(10)‏ به آنها گفتم: «از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيارآمرزنده است... (10) يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَاراً(11) تا بارانهاى پربركت آسمان را پى در پى بر شما فرستد، (11) وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَاراً(12) و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند و باغهاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد! (12) مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَاراً(13) چرا شما براى خدا عظمت قائل نيستيد؟! (13) وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَاراً(14) در حالى كه شما را در مراحل مختلف آفريد (تا از نطفه به انسان كامل رسيديد)! (14) أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقاً(15) آيا نمى‏دانيد چگونه خداوند هفت آسمان را يكى بالاى ديگرى آفريده است، (15) وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً(16) و ماه را در ميان آسمانها مايه روشنايى، و خورشيد را چراغ فروزانى قرار داده است؟! (16) وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتاً(17) و خداوند شما را همچون گياهى از زمين رويانيد، (17) ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجاً(18) سپس شما را به همان زمين بازمى‏گرداند، و بار ديگر شما راخارج مى‏سازد! (18) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطاً(19) و خداوند زمين را براى شما فرش گسترده‏اى قرار داد... (19) لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلاً فِجَاجاً(20) تا از راههاى وسيع و دره‏هاى آن بگذريد (و به هر جامى‏خواهيد برويد)!» (20) قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَاراً(21) نوح (بعد از نوميدى از هدايت آنان) گفت: «پروردگارا! آنهانافرمانى من كردند و از كسانى پيروى نمودند كه اموال و فرزندانشان چيزى جز زيانكارى بر آنها نيفزوده است! (21) وَمَكَرُوا مَكْراً كُبَّاراً(22) و (اين رهبران گمراه) مكر عظيمى به كار بردند... (22) وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدّاً وَلَا سُوَاعاً وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْراً(23) و گفتند: دست از خدايان و بتهاى خود برنداريد (به خصوص) بتهاى «ود»، «سواع‏»، «يغوث‏»، يعوق‏» و «نسر» را رها نكنيد! (23) وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالاً(24) و آنها گروه بسيارى را گمراه كردند! خداوندا، ظالمان را جزضلالت ميفزا!» (24) مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَاراً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَاراً(25)(آرى، سرانجام) همگى بخاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا ياورانى براى خود نيافتند! (25) وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّاراً(26) نوح گفت: «پروردگارا! هيچ يك از كافران را بر روى زمين باقى مگذار! (26) إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِراً كَفَّاراً(27) چرا كه اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مى‏كنندو جز نسلى فاجر و كافر به وجود نمى‏آورند! (27) رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناًوَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّاتَبَاراً(28) پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام كسانى را كه باايمان وارد خانه من شدند، و جميع مردان و زنان باايمان را بيامرز; و ظالمان را جزهلاكت ميفزا!» (28)

سوره جن

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَداً(26) داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‏سازد، (26) إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَداً(27) مگر رسولانى كه آنان را برگزيده و مراقبينى از پيش رو وپشت سر براى آنها قرار مى‏دهد... (27) لِيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً(28) تا بداند پيامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‏اند; و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار كرده است!» (28)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره مرسلات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْراً(5) و سوگند به آنها كه آيات بيدارگر (الهى) را (به انبيا) القامى‏نمايند، (5) عُذْراً أَوْ نُذْراً(6) براى اتمام حجت يا براى انذار، (6)

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ(11) و در آن هنگام كه براى پيامبران (بمنظور اداى شهادت) تعيين وقت شود! (11) لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ(12)(اين امر) براى چه روزى به تاخير افتاده؟ (12) لِيَوْمِ الْفَصْلِ(13) براى روز جدايى (حق از باطل)! (13)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره نازعات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى(15)‏ آيا داستان موسى به تو رسيده است؟! (15) إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى(16) در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى‏» نداداد (و گفت): (16) اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى(17) به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است! (17) فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى(18) و به او بگو: «آيا مى‏خواهى پاكيزه شوى؟! (18) وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى(19) و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى (وگناه نكنى)؟!» (19) فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى(20) سپس موسى بزرگترين معجزه را به او نشان داد! (20) 

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سوره اعلی

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى(19) در كتب ابراهيم و موسى. (19)